زمان بندی تعمیرات و نگهداری واحدهای تولیدی با درنظرگرفتن اثر منابع ذخیره ساز انرژی

روند هوشمندسازی شبکه و همچنین تجدیدساختار صنعت برق که زمینه ای برای حضور منابع جدید در سمت تولید و مصرف انرژی بوده اند، گامی موثر در افزایش بهره وری انرژی و صیانت از منابع موجود بوده است. در این میان ذخیره سازهای انرژی، منبعی مهم برای کاهش استفاده از منابع تجدیدناپذیر رو به کاهش به شمار می آیند. در همین راستا بررسی جنبه های مختلف به کارگیری منابع ذخیره ساز در کاربری های مختلف و مواجهه با چالش های آن ها، امری ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر، یکی از مسایل میان مدت سیستم قدرت، برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری واحدهای تولیدی است که نیازمند بررسی جنبه های مختلف آن درحضور منابع جدید معرفی شده از قبیل ذخیره سازهای انرژی و یا پاسخ تقاضای مصرف کننده است که این موضوع، محور اصلی این پایان نامه است. در این پایان نامه، مدلسازی برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری واحدهای تولیدی با در نظر گرفتن منابع ذخیره ساز انرژی ارائه شده است. همچنین برای حفظ اثر توالی زمانی مابین پریودهای بهره برداری که در شبیه سازی های با حضور ذخیره ساز مورد نیاز است، روشی جدید برای مدلسازی بار ارائه شده که توانایی نمایش مناسب رفتار شارژ و دشارژ منابع ذخیره ساز را دارد. مدل و روش ارائه شده بر روی شبکه های تست استاندارد معرفی شده، پیاده سازی شده اند. شبیه سازی ها در دو نمونه بررسی مدل های بار پیشنهادی و همچنین برنامه ریزی تعمیرات با حضور منابع ذخیره سازی انرژی انجام شده است. نتایج خروجی، نشان دهنده کارایی مدل بار پیشنهادی در نمایش مناسب ویژگی های منابع ذخیره ساز و همچنین کاهش هزینه ها و بهبود معیارهای مختلف تعریف شده در برنامه ریزی تعمیرات می باشد.